Maak kennis met je collega: Gijs van Raamsdonk

 ‘Ik ben Gijs van Raamsdonk en ik ben freelance educatief auteur. Voorheen werkte ik als leerkracht in het basisonderwijs. Naast mijn werk als leerkracht heb ik altijd andere dingen gedaan, zoals studies en auteurswerk. Sinds 2015 ben ik fulltime auteur. Ik schrijf met name voor het vakgebied Nederlands, zowel voor het basisonderwijs, het voortgezet onderwijs als het mbo. Daarnaast denk ik regelmatig als concept-auteur mee over bijvoorbeeld methodeconcepten en leerlijnen.’ 

‘Die kunnen we wel gebruiken’

Van 2000 tot 2015 werkte ik in het basisonderwijs, als leerkracht in de midden- en bovenbouw. Gedurende deze periode heb ik twee studies afgerond: Onderwijskunde en Nederlands. Toen ik Onderwijskunde studeerde in Leiden, kregen we een boekje met informatie over wat je ná de studie zou kunnen gaan doen. In de lijst met beroepen stond ook ‘auteur’. Dat leek me wel wat, die kant wilde ik misschien wel op. Toen ik een stageplaats zocht, sprak ik een docent met contacten bij uitgeverij Malmberg. Ik kreeg een stageplek bij Malmberg en werd ingedeeld bij het project ‘Taal actief 3’, de derde editie van de bekende taalmethode. ‘Kijk maar eens wat je kan’, werd er gezegd. Na het schrijven van twee lessen werd het ‘die kunnen we wel gebruiken’. Vanuit de stage ben ik mee blijven schrijven aan Taal actief 3, aan het onderdeel woordenschat, wat toen nog echt een aparte leerlijn was. Het ging goed en van het een kwam het ander. Er kwamen nieuwe schrijfopdrachten bij Malmberg voorbij, en later ging ik ook aan de slag voor andere uitgeverijen. Opdrachten komen voor negentig procent binnen via mijn netwerk en via bekenden. De resterende tien procent komt min of meer toevallig voorbij. Je ziet een oproepje op internet, je stuurt een open sollicitatie, … Maar mijn belangrijkste tip aan collega-auteurs is: blijf netwerken, blijf zichtbaar, daar komen de meeste opdrachten vandaan. En een andere tip: denk aan mij, als er nog iemand gezocht wordt bij leuke opdrachten, haha!  

Laptop dicht en een duik in de zee

Lange tijd schreef ik naast mijn baan in het onderwijs. Ik vond het fijn om altijd iets náást mijn baan te doen. In 2015 werd ik om twee redenen fulltime auteur. Ten eerste kwamen er steeds meer interessante opdrachten binnen. Te veel om te combineren met mijn baan voor de klas. Daarnaast werd het onderwijs minder leuk, door allerlei zaken eromheen. Tot nu toe bevalt deze keuze mij uitstekend, ik heb er nog geen dag spijt van gehad. Ook nu combineer ik mijn werk met andere zaken. Ik ben een levensgenieter, houd van reizen en fietsen en combineer die twee regelmatig in (verre) fietsvakanties. Zo ben ik onlangs naar Zuid-Spanje gefietst. Mijn reishobby is goed te combineren met mijn leven als zzp’er. Zo werk ik tijdens lange reizen ook op locatie. Dan klap ik halverwege de dag de laptop dicht om een wandeling over de boulevard te maken of een duik in de zee te nemen. En ’s avonds pak ik dan het werk gerust weer op, hoe moeilijk dat soms ook is.  

Zelfde niveau, andere onderwerpen

Voorheen schreef ik vooral voor het basisonderwijs, maar tegenwoordig ook voor het voortgezet onderwijs en het mbo. Binnen ‘mijn’ vakgebied, Nederlands, heb ik een voorkeur voor de meer ‘technische’ onderdelen: spelling, woordenschat, begrijpend lezen en grammatica. Momenteel werk ik aan lessen ‘kijken en luisteren’ voor het mbo. Ook leuk! Ik merk dat het niveau niet zo veel afwijkt van het niveau van de hoogste groepen in het basisonderwijs. De uitdaging zit ‘m vooral in het vinden van passende onderwerpen. Zo kan ik voor het mbo prima een tekst gebruiken over het rijbewijs, waar dat leerlingen in het basisonderwijs helemaal niet aanspreekt. 

Zorgen dat het lekker doorloopt

Ik werk altijd in een team, maar mijn collega-auteurs zie ik niet vaak. Dus in de praktijk werk ik veel alleen, al is er natuurlijk altijd afstemming. In het onderwijs is er voortdurend menselijk contact, soms zelfs te veel. Nu heb ik het tegenovergestelde; ik zit veel alleen achter de laptop. Ik mis het contact met collega’s wel eens, maar niet zo erg dat ik van baan zou willen veranderen. Als ik mensen wil zien, spreek ik wel met ze af.Hoewel ik in mijn werk flexibel ben, probeer ik zoveel mogelijk een normale werkweek aan te houden. Mijn vriendin is in het weekend vrij, dus ik werk in principe door de week. Maar soms zie ik bijvoorbeeld dat het op maandag en dinsdag prachtig weer wordt. Dan werk ik het weekend door, zodat ik op die doordeweekse dagen de fiets kan springen voor een mooie tocht. De hoeveelheid werk wisselt, maar ik probeer altijd bezig te blijven. Soms zit ik bomvol, dan heb ik het weer een paar dagen rustiger. Door goed te plannen en door ook rustige dagen te benutten (bijvoorbeeld door het maken van opzetjes voor lessen die ik later ga uitwerken), zorg ik ervoor dat het altijd wel lekker doorloopt. 

‘Als je vijf jaar niet in een klas komt, sta je geparkeerd’

Toen ik begon als auteur, maakten we hoofdzakelijk boeken. Inmiddels is er een verschuiving naar digitale leermiddelen. Als auteur moet je daarin meegaan. Ik zie soms auteurs die dat niet kunnen. Die lopen vast. Zelf ben ik automatisch al goed op de hoogte. Content schrijven voor een bepaald platform, werken in nieuwe digitale omgevingen, ik heb er geen moeite mee. Ik val nog geregeld in in het onderwijs en wil dat ook blijven doen. Op school zie ik nieuwe producten voorbijkomen, zoals Gynzy, nieuwe digibordsoftware, enzovoort. Als je vijf jaar niet in een klas komt, mis je dat allemaal en sta je geparkeerd.Ik zie veel mogelijkheden in digitale content, maar ook een keerzijde. Digitaal is soms vluchtig. Dat zie je ook terug in het gedrag van mensen, en zeker ook in kinderen. Ze hebben soms een spanningsboog van likmevestje. Zonde! Papier is gewoon rustig. Ik geloof daarom in een goede mix van papier en digitaal. Je moet als uitgever en als auteur kritisch kijken wanneer je wat inzet. Voor een vak als Nederlands denk ik bijvoorbeeld dat spelling heel goed digitaal aangeboden en verwerkt kan worden. De leerling krijgt direct feedback, ideaal! Maar een tekst lezen moet gewoon op papier.Ik zie digitale platformen met een vast aantal oefenvormen en strakke kaders niet als een beperking van mijn creativiteit. Sterker nog, door de afbakening wordt mijn creativiteit juist gestimuleerd. Het is een uitdaging om ervoor te zorgen dat de gestelde doelen bereikt worden in leuke, doelgerichte opdrachten bínnen de gegeven kaders. Soms heb ik wel eens opdrachten waarin het minder tot niet ingekaderd is. Zo van: ‘Hier is het doel, het mag zoveel pagina’s worden, succes ermee!’ Dan is het zaak om zelf in te kaderen. Ook dat gaat me de laatste tijd steeds beter af.  

Theorie en praktijk komen samen, dat maakt educatief schrijven leuk!

Het allerleukste aan mijn schrijfwerkzaamheden vind ik dat ik al mijn kennis en ervaring erin kwijt kan. Ik weet natuurlijk heel wat van het onderwijs, want ik heb er jaren in gewerkt. Daarnaast heb ik na drie studies (pabo, Onderwijskunde, Nederlands) een stevige theoretische basis. Dat alles kan ik combineren in het ontwikkelen van leuke en goede lessen. Ik hoef weinig te testen, ik weet al wat leerlingen en docenten leuk en prettig vinden. Ik weet wat gaat lukken. Daarnaast vind ik het leuk dat mijn werk echt iets concreets oplevert: aan het eind van een (soms lang) traject heb je een boek of een digitaal product in handen met je naam erop.Lastig in dit werk vind ik planningen die plotseling veranderen, projecten die onverwacht stopgezet worden, opdrachtgevers die ineens van visie veranderen. Je maakt als auteur veel tijd vrij en ineens valt een opdracht weg of wordt er een andere koers gevaren. Andersom gebeurt het ook wel eens; dan moet een project ineens veel sneller af. 

Droomopdracht

Ik werk met veel plezier aan mooie opdrachten. Het meest trots ben ik toch wel op Taal actief 4. Een groot project, een enorme en complexe methode, een leuk team, en een superresultaat. Ik vind het heel mooi dat ik hieraan een bijdrage heb kunnen leveren.Ik heb lang nagedacht over een blooper. Die zou ik dan graag willen delen, want ik laat mensen graag lachen. Maar er schiet me helaas niets te binnen…Al met al ben ik heel blij met het werk dat ik doe. Ik ben er trots op dat ik dit zo heb gedaan, dat ik de vrijheid heb om de dingen te doen die ik leuk vind, en dat ik die kan combineren met mijn werk. Dromen zijn er ook… Zo zou ik het fantastisch vinden om een live lessenserie te maken over een fietstocht in een zonnig land, goed betaald en op locatie. Wie weet komt het er ooit van!