Komt een auteur op (een) school(wc)
Schoolwc’s zijn verreweg de meest interessante ruimtes binnen een school. Dat zeg ik, omdat ik als auteur veel basisscholen bezoek, en op die schoolwc’s het meeste heb geleerd over schoolbeleid. Na een reis naar een uithoek van een stad of dorp kan ik me als ik mazzel heb even oppeppen met warm bruin vocht uit een al dan niet afgebrokkelde mok met meer of minder geslaagde opschriften en motiefjes.
Voor ik de klas instap met de mok in mijn ene hand en een tas vol boeken in de andere, breng ik nog vlug een bezoekje aan het toilet. Een uitdaging om die te vinden, maar al te vaak beland ik per ongeluk op een te lage en niet al te frisse kleuter-wc. Op al die schoolwc’s, van Venlo tot Groningen en van Den Haag tot Kampen, hangen posters met kolommen, schema’s en met vrolijke illustraties. Ik maak daar dan foto’s van, zodat ik alle tips en trics ooit kan benutten.
Zo bestudeer ik regelmatig de poster over gesprekstechnieken. Daarop staat: wees een OEN! (Open, Eerlijk en Nieuwsgierig), Smeer NIVEA! (Niet Invullen Voor Een Ander), Laat OMA thuis! (Oordelen, Meningen en Aannames/Adviezen). Check. Een andere foto herinnert mij aan de poster Maak verschil met complimenten! Geef complimenten niet vanuit een vaste mindset, maar vanuit een groeimindset. Niet: Goed gedaan, of Ga zo door, maar: Wow, hoeveel werk zit hierin zeg…? Of: Keihard gewerkt!
Voor ik een groep instap, neem ik me steeds opnieuw voor mijn voordeel te doen met al die posterwijsheden. Maar ik ben een oen, ik kan alleen maar aan mijn soort van koffie denken. Waarvan ik nu al weet dat die alsnog zal afkoelen en onaangeroerd zal blijven, omdat ik te druk ben met vertellen, voorlezen, instructie geven, helpen bij het schrijven en feedback geven. Vanuit hopelijk een groeimindset, dat dan weer wel!
Annemarie van den Brink