Dag

Op de Dag van de Educatieve Auteur waren er bijna alleen maar educatieve auteurs. Het was tenslotte niet de dag van de agressieve directeur of de conservatieve redacteur, om maar eens twee volstrekt willekeurige dwarsstraten te noemen. En het was ook niet de dag van de educatieve uitgever. Toch zouden we die de volgende keer gezellig uit moeten nodigen. 

Die gedachte kwam voor het eerst bij me op tijdens de keynote van Bas Haring. Een van zijn trucs om het kwartje te laten vallen was de lezer meenemen op je zoektocht naar het juiste antwoord, dat daardoor een stuk beter blijft hangen. We weten waarschijnlijk allemaal dat dit werkt en dat zo’n zoektocht een stuk lekkerder leest dan een droge paragraaf die van begrip naar begrip hinkelt. Waarom zie je deze truc dan zelden in lesmateriaal? Dat is ongetwijfeld een kwestie van ruimtetekort. Maar het was interessant geweest daar eens met uitgevers over van gedachten te wisselen.

Ook bij de workshops had een uitgever goede ideeën op kunnen doen en de nodige toelichting kunnen geven. We bedachten briljante kijkopdrachten bij beelden van oerwoud en trechterbekers. En we verbaasden ons voor de zoveelste keer over de (on)mogelijkheden

van digitale leeromgevingen. Waarom is het aantal werkvormen nog steeds zo beperkt? Hoe is het mogelijk dat we bij het vertalen van folio naar digitaal nog steeds genoegen nemen met houtje-touwtje quasi-oplossingen? Daar zijn ongetwijfeld goede redenen voor, die misschien wel verder gaan dan tijd en geld. Het was interessant geweest daar eens met uitgevers over van gedachten te wisselen.

Dus wat mij betreft nodigen we volgende keer ook onze broodheren (m/v) uit. Of infiltreren we op de dag van de educatieve uitgever.