Column: Chillen

Er zijn van die woorden waar je gewoon af moet blijven als groot mens. Maar wist je maar welke dat waren. Vet en gaaf zijn lang taboe geweest, maar die durf ik inmiddels best te gebruiken. Toch komt dat best nauw. Vet durf ik wel te zeggen, maar zou ik nooit in een lesboek of kinderboek gebruiken. Bij gaaf ben ik dat moment al voorbij: dat gebruik ik te pas en te onpas en dus ook in geschreven teksten. 

Dat volwassenen met hun vondsten aan de haal gaan, verklaart ook waarom de jeugd telkens weer met nieuwe woorden moet komen. Chill is er zo een. Daar ga ik voorlopig mijn tong en toetsenbord niet aan branden. En chillen is al helemaal uit den boze. Ik kwam het laatst tegen in een tekst voor kinderen die ik moest redigeren. Diverse keren gingen de kinderen lekker chillen. Brrrr. Niet doen! zette ik met de redigeerfunctie in de kantlijn. Maar had ik wel gelijk?

’s Avonds bij het eten vroeg ik het mijn kinderen (12 en 14). Nee, dat woord gebruikten ze echt nooit tegen hun vrienden. Hooguit chill, als bijvoeglijk naamwoord. Maar toen ik het zinnetje uit de tekst voorlas zag ik dezelfde rilling door hun lijf gaan: brrr. Niet doen!

Ik heb nog een tweede manier om het taalgebruik van tieners te checken: het forum van scholieren.com. Sowieso een aanrader om een beter beeld van de doelgroep te krijgen. Daar vond ik via het zoekveld talloze posts waar volop in werd gechild. Dus toch. Nu nog even kijken hoe het op Twitter gebruikt wordt. Lekker chillen met een glas wijn. Oké, moet kunnen. Maar enkele tweets lager liepen de rillingen me weer over de rug. Iemand riep op om te komen kennismaken met beachvolleybal: trainen, spelen, chillen. Op zich geen probleem. Maar de profielfoto van de afzender liet een grijze man in pak zien. En dan is dat ene woord ineens compleet ongeloofwaardig. Niet doen dus. 

Ga hier terug naar de homepage.