Manon volgde een uniek onderwijspad en gunt dat iedereen!

Deze editie verwelkomen we maar liefst twee nieuwe redactieleden: Manon Müller-Jansen (freelanceredacteur, -vertaler en -auteursmanager) en Marianne Eggink (journalist,  tekstschrijver en schrijfcoach). Ter introductie interviewden ze elkaar!

Educatief redacteur en zelfstandig ondernemer Manon Müller-Jansen (49) baande haar geheel eigen pad door het onderwijs. Het begon met de huishoudschool, twee korte interim-opleidingen, aansluitend de verkorte havo en vervolgens een HBO-opleiding Bibliotheek en Documentatie. ‘Als nieuw redactielid hoop ik me vooral hard te maken voor meer aandacht voor individuele verschillen en behoeften in het onderwijs.’ 

‘Portugees, dat wil ik nog wel eens leren’, droomt Manon Müller-Jansen. Ze is redacteur, vertaler en auteursmanager vanuit haar eigen onderneming ‘Meer Dan Tekst Diepenveen’. Ze werkt voor allerlei opdrachtgevers, zoals educatieve uitgeverijen en ondernemingen in het MKB. En ze is dus gek op Portugal. Maar ook op talen, schrijven en informatievoorziening in het algemeen.

Haar twee dochters (inmiddels 16 en 19) zijn heel verschillend in hun manier van leren, blikt ze terug. Zo vond de een haar weg in het montessorionderwijs, terwijl deze vorm van onderwijs bij de ander juist niet zo goed werkte. En ook in het voortgezet onderwijs kwam ze met hen samen allerlei dilemma’s tegen, zoals het wel of niet wisselen van niveau en het effect daarvan op de oh zo belangrijke tienervriendschappen. ‘De een leert meer van theorie, de ander meer van de praktijk. Hoe je leert varieert zo per persoon, daar kan ik over meepraten’, lacht ze. 

Alternatieve route

Manon: ‘Ik begon ooit bij de huishoudschool. Die stond in ons dorp, dat vond ik fijn overzichtelijk.’ Uiteindelijk kon ze enkele vakken met een mavo-examen afsluiten en stroomde ze via een aantal verkorte opleidingen door naar een HBO-opleiding Bibliotheek en Documentatie. ‘Ik wilde eigenlijk graag de opleiding Boekhandel en Uitgeverij volgen, maar ik had voor mijn examen wiskunde en economie laten vallen, daar was ik niet zo goed in. En bij die opleiding vreesden ze dat ik daarom tekort zou schieten. Ik heb me daar toen jammer genoeg door laten leiden.’ Dus sloeg ze een alternatieve route in, maar wel met nog steeds dezelfde stip op de horizon. 

Tijdens haar opleiding liep ze stage bij de onderwijsbegeleidingsdienst Apeldoorn, en aansluitend kreeg ze daar haar eerste baan. Ze leende lesmateriaal en vakliteratuur uit aan leraren en onderwijskundigen, die zich bijvoorbeeld oriënteerden op nieuwe lesmethodes. ’Je kon het materiaal destijds niet online inzien, iedereen wilde lekker bladeren en de boeken even in handen hebben. Ik vond het daarbij heel leuk om mee te kijken als docenten een passende lesmethode zochten.’ Ze kwam op die manier ook al snel in aanraking met allerlei educatieve uitgeverijen, die in haar mediatheek voorlichting kwamen geven aan schoolteams. 

Na een aantal jaren maakte Manon de overstap naar een eenmansuitgeverij onder de rook van Deventer, als assistent-redacteur. Aansluitend werkte ze 9 jaar bij een redactiebureau, waar ze ook doorgroeide naar de rol van teamleider, maar die schoen paste haar niet goed. ‘Jarenlang werkte ik samen met mijn collega’s en nu moest ik hen opeens beoordelen en leiden. Liever stond ik naast hen, dan erboven.’ 

Verrassende variatie

Door omstandigheden thuis, zegde ze in 2007 haar baan op, en keek wat er op haar pad zou komen. Al snel bood een oud-collega haar op freelancebasis een opdracht aan. Ze besloot voor zichzelf te beginnen. Vanuit huis werken, bood privé de nodige rust. Datzelfde jaar nog schreef ze haar eigen tekstbureau in bij de Kamer van Koophandel.

Afwisseling in het werk is altijd een bewuste keuze geweest. ‘Mensen vroegen me wel eens of ik me niet wilde specialiseren. Maar die noodzaak is er nooit geweest, en ik ben elke keer weer verrast door de variatie in opdrachten die op mijn pad komt. Ik zou het jammer vinden me teveel vast te leggen, en daarmee opdrachten te missen die me na aan het hart liggen.’

Praktijkgericht

Dat ze steeds haar eigen weg heeft moeten vinden in het onderwijs en alternatieve routes nam om haar doelen te bereiken, inspireert Manon als redacteur. Recent maakte ze kennis met opdrachtgestuurd onderwijs, wat haar erg aanspreekt en wat ze meeneemt in haar werk voor educatieve uitgevers. Ze begeleidt auteurskoppels bij het schrijven van educatief materiaal en zorgt dat het online beschikbaar komt. Manon: ‘Bij mijn eigen dochters en hun vriendinnen zag ik dat ze soms gedemotiveerd raakten door het stampen van veel theorie. Ze misten de binding met de praktijk. Ik vind het een mooie ontwikkeling, uit te gaan van activerende praktijkopdrachten, waardoor leerlingen gemotiveerd raken en zien waar ze het voor doen. De theorie is dan juist ondersteunend aan de praktijk, en gaat er makkelijker in.’ 

‘Daarnaast let ik goed op het taalgebruik in educatief materiaal. Soms is het te vormelijk en ingewikkeld. Het is vaak lijdend geschreven, terwijl leerlingen in het praktijkonderwijs meer gebaat zijn bij een directe aanspreekvorm.’ ’Met haar werk wil ze zo ook een meer inhoudelijk maatschappelijke bijdrage leveren. Ook via haar nieuwe rol bij EduSchrift wil ze dit graag meer uitdragen: ‘Als nieuw redactielid hoop ik me vooral hard te maken voor meer aandacht voor individuele verschillen en behoeften in alle lagen van het onderwijs. Het is fijn om bij te dragen aan ontwikkeling, en dat iedereen die zo veel mogelijk op zijn eigen manier mag doorlopen.’ 

Ga hier terug naar de homepage.